De Griekse zomer van 2009 wordt omschreven als 'mild'. Zondags koelde het altijd redelijk af. Wat wind, een buitje, waarna het kwik gedurende de week langzaam omhoog kroop. De week dat Josine en Joeval naar Porto Heli gingen was de eerste hittegolf. Tegen de 45 graden (in de schaduw!). Overdag houden wij in huis alle ramen en deuren dicht en s'nachts gooien we alles open. Met temperaturen rond de 35 graden werkt dat prima met een oud huis als het onze om het binnen leefbaar te houden. Het punt hier is alleen dat als het eenmaal echt warm wordt, het ook moeilijk afkoelt. Al het beton en steen in deze stad wordt een grote gril pan die als de zon onder is nog de hele nacht warmte afgeeft. Dit soort dagen kan je niet veel doen. Ik heb een boekenwinkel gevonden met een relaxt caf'é in de stad waar ik twee keer ben gaan zitten om te studeren met een freddo cappuchino erbij. En ja.. ik moet schuld bekennen. Mijn voornemen om het hele jaar geen kleding te kopen is gesneuveld. Ik weet het, ik moet jullie teleurstellen. Ik heb het niet gered. Ik heb me er een paar dagen niet goed van gevoeld, maar me er uiteindelijk bij neergelegd. De uitverkoop was begonnen en tjonge jonge wat hebben ze een lekkere airconditioning in die winkels.
Woensdagnacht om 3 uur werd ik wakker van een hoop lawaai. Het klonk als getimmer van achter het huis. Filippos werd niet wakker toen ik m aan zn been trok. Vanuit het keukenraam kon ik zien dat er iemand op het balkon de luiken probeerde open te breken. Door mijn wc-doortrekken-en-glaasje-water-drinken-activiteiten leek de gestalte naar mijn gestalte in de keuken te kijken. Ik dook opzij. De persoon vertrok en ik ging slapen. De volgende nacht werd ik weer wakker van veel lawaai en toen hebben we de politie gebeld. Die stond in 2 minuten voor de deur. Enigzins overdreven met 5 man in kogelvrije vesten en grote zaklantaarns kwamen ze ons huis binnen. Jahoor en zeker denken dat die dieven het geluid van piepende remmen en zwaailicht niet hadden opgemerkt...Die waren allang weg natuurlijk.
Sinds 2 weken is 'de grote trek' uit de stad begonnen. Elke zaterdag staat er een paar kilometer file de stad uit. De metro's rijden minder frequent en op straat wordt het rustiger. In het centrum zie je meer en meer vrolijk gekleurde toeristen. Af en toe zie je iemand met een mondkapje, want ook hier heeft men het over vaccineren en sluiten van scholen ivm de Mexicaanse influenza. Grieken hoesten over het algemeen meer dan gemiddeld. Het hoogste percentage rokende vrouwen woont in dit land. Daarnaast is je hand voor je mond houden geen gewoonte. Stelletje viespeuken! Omdat de metro ook een walhalla is voor tasjesdieven is hun nieuwste tactiek nu om een nep ruzie te beginnen over het je hand voor je mond hoesten en niesen en ondertussen omstanders te ontdoen van hun portemennee of telefoon. Zeer inventieve schurken.
zaterdag 25 juli 2009
zaterdag 18 juli 2009
Het boze oog
Even wat onderzoek gedaan naar het boze of kwade oog. Wikipedia geeft interessante informatie over dit onderwerp.
In Nederland zeggen we wel eens 'als blikken konden doden', waarbij men verwijst naar een kwade of verafschuwende blik.In sommige culturen rond de Middelandse zee, maar ook in Afrika en Azie, zou de afgunst die het 'goede geluk' van mensen die succes hebben veroorzaakt, kunnen resulteren in hun 'ongeluk'. Het fenomeen van het 'boze oog', de oorzaken en de bescherming ertegen verschilt van cultuur tot cultuur.
Het geloof in het boze oog gaat ver terug in de geschiedenis. Socrates zou het boze oog hebben gehad. In de Grieks Romeinse tijd gaf men een wetenschappelijke verklaring voor het fenomeen. De ogen waren de bron van dodelijke stralen die als giftige pijlen naar buiten kwamen. Niet alleen personen, ook hele stammen konden het kwade oog hebben. Onder Alexander de Grote werd het geloof in het boze oog weid verspreid.
Sommige mensen zouden gewild of ongewild de kracht hebben om met een blik van hun ogen anderen kwaad te doen. Er wordt gelooft dat deze kracht voortkomt uit de zonde van afgunst.
De welbekende beschermende ogen die je veel ziet in Turkije en Griekenland zijn blauw omdat men geloofde dat licht gekleurde ogen vaker het kwade oog bezaten. Licht gekleurde ogen in deze gebieden zijn zeldzaam. Men denkt dat mensen die vroeger vanuit Noord Europa naar deze gebieden reisden en niet bekend waren met het idee van het boze oog de lokale gebruiken van
staren en complimenteren 'overtraden'.
In Griekenland kan de vloek van het boze oog door een proces, xematiasma (ξεμάτιασμα), verbroken worden. De 'genezer' fluisterd zachtjes een geheim gebed die hij of zij heeft geleefd van een ouder familielid van de andere sexe, gebruikelijk een opa of oma. Deze gebeden worden alleen onder specifieke omstandigheden overgedragen. Anders zou de betreffende persoon de 'genezende' kracht verliezen. De spreuken of gebeden verschillen per regio en per familie. Een gebruikelijke tekst is "Heilige Maria, Onze Vrouw, als die en die persoon leidt onder het kwade oog ontdoe hem of haar daarvan. Dit wordt drie keer herhaald. Als die betreffende persoon inderdaad het boze oog heeft, beginnen zowel het slachtoffer als 'de genezer' overvloedig te gapen. Volgens de traditie zou de de 'genezer' vervolgens 3 keer een kruis slaan en 3 keer in de lucht spugen, maar daar ben ik persoonlijk niet bekend mee.
De oma van Filippos gebruikt olijfolie en water om te testen of je het boze oog hebt. Normaal gesproken drijft olie op het water. Als de druppel zinkt is er sprake van het boze oog.
Vanuit de Grieks Orthodoxe kerk wordt het geloof in het boze oog verbonden aan de duivel en afgunst. Het boze oog is zowel schadelijk voor degene die het geeft als voor degene die het 'ontvangt' .
Sommige mensen zouden gewild of ongewild de kracht hebben om met een blik van hun ogen anderen kwaad te doen. Er wordt gelooft dat deze kracht voortkomt uit de zonde van afgunst.
De welbekende beschermende ogen die je veel ziet in Turkije en Griekenland zijn blauw omdat men geloofde dat licht gekleurde ogen vaker het kwade oog bezaten. Licht gekleurde ogen in deze gebieden zijn zeldzaam. Men denkt dat mensen die vroeger vanuit Noord Europa naar deze gebieden reisden en niet bekend waren met het idee van het boze oog de lokale gebruiken van
staren en complimenteren 'overtraden'.
In Griekenland kan de vloek van het boze oog door een proces, xematiasma (ξεμάτιασμα), verbroken worden. De 'genezer' fluisterd zachtjes een geheim gebed die hij of zij heeft geleefd van een ouder familielid van de andere sexe, gebruikelijk een opa of oma. Deze gebeden worden alleen onder specifieke omstandigheden overgedragen. Anders zou de betreffende persoon de 'genezende' kracht verliezen. De spreuken of gebeden verschillen per regio en per familie. Een gebruikelijke tekst is "Heilige Maria, Onze Vrouw, als die en die persoon leidt onder het kwade oog ontdoe hem of haar daarvan. Dit wordt drie keer herhaald. Als die betreffende persoon inderdaad het boze oog heeft, beginnen zowel het slachtoffer als 'de genezer' overvloedig te gapen. Volgens de traditie zou de de 'genezer' vervolgens 3 keer een kruis slaan en 3 keer in de lucht spugen, maar daar ben ik persoonlijk niet bekend mee.
De oma van Filippos gebruikt olijfolie en water om te testen of je het boze oog hebt. Normaal gesproken drijft olie op het water. Als de druppel zinkt is er sprake van het boze oog.
Vanuit de Grieks Orthodoxe kerk wordt het geloof in het boze oog verbonden aan de duivel en afgunst. Het boze oog is zowel schadelijk voor degene die het geeft als voor degene die het 'ontvangt' .
Kinderen en jonge mensen zijn extra gevoelig voor het boze oog, maar ook dieren kunnen het krijgen. Naast het dragen van een blauw oogje aan een kettinkje of armband zou het gebaar van een gesloten hand met de wijsvinger en pink uitgestoken het boze oog kunnen afwenden.
Josine en Joeval op bezoek en laatste lessen
Sinds een week zijn mn lessen aan de universiteit afgelopen. De laatste weken waren leuk. We hadden twee leraressen. Van maandag tot woensdag middag Aspasia en de rest van de week Sofie. Aan Sofie had iedereen een hekel. Het type dat je hoopt dat ze niet opeens een lineaal te voorschijn haalt om een tik uit te delen. De hele les op haar stoel achter het bureau en alleen om te controleren of het huiswerk was gemaakt stond ze op en liep ze langs je. Ze sprak weinig engels, wat op zich goed is, maar wat uitleg van grammatica voor velen verwarrend maakte. Haar nasale stemvolume ging wel omhoog als iets niet duidelijk was.
Aspasia legde dingen wel uit in het Engels en bedacht vaak 'leuke' dingen om Grieks te leren. Zo maakte ze zelf een horoscoop die wij moesten vertalen en in de toekomstige tijd zetten. Uiteindelijk waren de 'slechts' 6 weken wel vermoeiend. Veel huiswerk en les in een lokaal zonder airconditioning waar af en toe een warme bries wind doorheen kwam. Maar, ik ben blij dat ik het gedaan heb. We hebben bijna een heel boek gedaan in 6 weken. Mijn Grieks is nu op het niveau dat ik als er gebeld wordt op de huistelefoon uit kan leggen dat hier geen tandarts woont en dat we niet geinterresseerd zijn in creditcards. Eind september begint de 'Winter course' en ik denk dat ik me daar voor ga inschrijven, hopelijk kan ik dan ik verder op niveau B2 (intermediate).
De laatste week kwamen Josine en Joeval op bezoek. Eerst een paar dagen Athene en daarna een week in een appartement aan zee in Porto Heli een plaatsje in de Peleponnesos. Ik was redelijk afgemat na een paar weken hitte dus ben niet elke dag meegeweest op de excursies van deze twee frisse Nederlanders. Daarnaast had ik ook nog mn laatste lessen. De Plaka, de wijk onder de Acropolis en de rest van het oude centrum stond er prachtig bij. En als we regelmatig een flesje water leeg dronken en een souvlaki aten was het prima te doen. S' avonds buiten achter ons huis eten, in de stad ouzo drinken, naar de bioscoop en vrijdagmiddag met een groepje medestudenten naar het nieuwe Acropolis museum en daarna een terrasje pikken (of beter gezegd: hangen).
Aspasia legde dingen wel uit in het Engels en bedacht vaak 'leuke' dingen om Grieks te leren. Zo maakte ze zelf een horoscoop die wij moesten vertalen en in de toekomstige tijd zetten. Uiteindelijk waren de 'slechts' 6 weken wel vermoeiend. Veel huiswerk en les in een lokaal zonder airconditioning waar af en toe een warme bries wind doorheen kwam. Maar, ik ben blij dat ik het gedaan heb. We hebben bijna een heel boek gedaan in 6 weken. Mijn Grieks is nu op het niveau dat ik als er gebeld wordt op de huistelefoon uit kan leggen dat hier geen tandarts woont en dat we niet geinterresseerd zijn in creditcards. Eind september begint de 'Winter course' en ik denk dat ik me daar voor ga inschrijven, hopelijk kan ik dan ik verder op niveau B2 (intermediate).
De laatste week kwamen Josine en Joeval op bezoek. Eerst een paar dagen Athene en daarna een week in een appartement aan zee in Porto Heli een plaatsje in de Peleponnesos. Ik was redelijk afgemat na een paar weken hitte dus ben niet elke dag meegeweest op de excursies van deze twee frisse Nederlanders. Daarnaast had ik ook nog mn laatste lessen. De Plaka, de wijk onder de Acropolis en de rest van het oude centrum stond er prachtig bij. En als we regelmatig een flesje water leeg dronken en een souvlaki aten was het prima te doen. S' avonds buiten achter ons huis eten, in de stad ouzo drinken, naar de bioscoop en vrijdagmiddag met een groepje medestudenten naar het nieuwe Acropolis museum en daarna een terrasje pikken (of beter gezegd: hangen).
Abonneren op:
Posts (Atom)