Warmste Oud & Nieuw sinds 1920

Na de winterse witte kerst in Nederland te hebben doorgebracht, ben ik nu weer sinds een paar dagen in Athene. Buiten schijnt de zon volop en bereikt het kwik vandaag de 22 graden Celsius. Sinds 1920 is het op deze dag niet zo warm geweest.
Raar, het voelt helemaal niet alsof het net kerst is geweest en het vandaag oudjaarsdag is. Ook geen oliebollen en appelflappen. Vanavond eten we met de hele familie bij tante Maria en vieren we daar de jaarwisseling. Filippos moet tot 14.00 werken en daarna gaan we nog even de laatste kadootjes kopen voor de familie. Ook hier wordt ondanks de crisis nog flink geshopt als het om cadeaus gaat. Vannacht, klokslag twaalf uur krijgt iedereen, samen met de beste wensen voor het nieuwe jaar, kado's in z'n schoot geworpen.

Xronia polla!! (nog vele jaren!)

Rellen in Athene jaar na dood jongen

Een jaar na de dood van de jongen die vorig jaar op straat door een politieagent werd doodgeschoten, worden de vredige demonstraties verstoord door relschoppers. Vorige week sprak ik met een student die me het volgende vertelde. De meerderheid van de Griekse studenten is als het ware gehypnotiseerd. Je hebt geen studentenverenigingen zoals in Nederland, op de universiteit word je al lid van een politieke partij. Een groot deel leeft in een droomwereld van grote zonnebrillen, de nieuwste mode, feesten en uitgaan. Ze steunen de corrupte politieke orde. Aan de andere kant van het politieke
spectrum heb je de groep die denkt dat alleen door middel van vernietiging de dingen kunnen veranderen. Ik heb vandaag geen les. De universiteit is afgesloten. Als het vandaag is uit respect voor die jongen die dood is geschoten, ok. Maar anders denk ik dat de jongeren hier niet begrijpen dat ze zichzelf in de vingers snijden door de universiteit zoveel dagen te sluiten. En dan verbaasd het me niets dat de Griekse diploma's in het buitenland weinig waard zijn en dat de salarissen zo laag blijven.
Jammer dat een minderheid het zo kan verpesten voor de meerderheid.

Voor het hele artikel (in het engels) klik hier

Eerste tweedehands kleding verkoop een succes

De verkoop van tweedehandskleding op de universiteit was een succes.
We hebben voor ons project 106 euro opgehaald. Ons doel is om een lokaal micro-finance-system op te zetten voor gevluchte Afghaanse vrouwen hier in Athene.

meer informatie op:
www.recyclingrefugee.blogspot.com

Gedonder gisteren

Ik moest gisteravond in het centrum zijn om wat spullen op te halen. Veel wegen waren afgesloten en ook sommige metrostations waren dicht. Op het nieuws hier was niets te zien, maar op de Nederlandse tv wel. 270 studenten (volgens de statistieken hier) zijn opgepakt en 13 agenten gewond. Volgens mij persoonlijk de hooligans onder de studenten, maar volgens anderen diegenen die strijden voor een beter Griekenland met een goed opgeleid politiecorps (het is maar hoe je het denkt te bereiken...).
De demonstratie gisteren was rustig verlopen. Later op de avond waren er op een aantal plekken opstootjes tussen groepen jongeren en de oproerpolitie. In december zal Athene ook weer regelmatig op tv te zien zijn met dit soort dingen, dan wordt herdacht dat vorig jaar een jongen doodgeschoten werd door een politieagent.

Geen les wegens herdenking opstand

Gisteren en vandaag is de universiteit gesloten. Grieken houden van herdenken. De 'nee' tegen de nazi's om bondgenoot te worden, de bevrijding van de Turken, etc. Vandaag worden de studenten herdacht die omkwamen in de opstand van 17 november 1973 tegen de militaire junta in Griekenland. De studenten hielden zich schuil in Polytechnio (een faculteit in het centrum) waar een tank binnenreed en de universiteit beschoot. Sindsdien is het voor politie of leger niet toegestaan om universiteitsterrein te betreden.

Amnesty International Bazaar

Een engels sprekende werkgroep voor vrijwilligers van Amnesty International organiseerde afgelopen zondag met succes een bazaar in een kunstschool in Plaka. Het was de eerste bazaar georganiseerd voor/door Amnesty International in Athene! Ik heb voor mezelf een Indiaase jurk gekocht met bijpassende broek. Alleen de mouwen moeten uitgelegd (wijder gemaakt worden), maar daar is door de kleermaker rekening mee gehouden. Ik ben klaar voor de volgende zomer :)

Uitzicht vanuit de klas

Als ik even zit te dromen in de klas trekt de lucht boven Athene al snel mn aandacht. Rond 5 uur gaat de zon onder, het uitzicht geen dag hetzelfde. De universiteitscampus ligt in het oosten van de stad tegen een (nog) beboste berghelling. In de verte strekt de stad zich uit. Bij helder weer kan je (links in de foto) de haven Pireaus zien met de grote olietankers. Afgelopen donderdag heb ik deze foto genomen.

Tikka voelt zich thuis

Ontvlooit, ontwormd, ingeënt en goed gevoed is Tikka een echte huiskat geworden. Nu pas is te zien (als ik de fotos terugkijk) hoe slecht ze er aan toe was toen we haar vonden. Ze is het gelukkigst als ze bij ons op schoot kan liggen. Op haar rug of helemaal uitgestrekt.

Smokkelroute Turkije-Griekenland

Nieuwsitem van de NOS over de smokkelroute Turkije-Griekenland.




http://www.nos.nl/nosjournaal/artikelen/2009/11/12/121109_athene_mensensmokkel.html

Sinterklaas plezier begonnen

Hij is in Nederland nog niet aangekomen, maar in Athene al gesignaleerd: Sinterklaas. Ik ben de afgelopen dagen met een milde griepvariant (geen koorts = niet mexicaan?) thuis. Gisteren werd een pakketje uit Nederland bezorgd met lekkere pepernoten, herfstthee en een Sinterklaas- en Zwartepietenmuts. Begin December kunnen we hier dus ook met wat mensen Sinterklaas vieren. Hoera! Nu nog uitvechten wie er Sinterklaas of Zwarte Piet wordt. Die mijter staat mij op zich best ok, ondanks mn beroerde hoofd ;)

www.therecyclingimmigrant.blogspot.com

Met klasgenote Karolina zijn we begonnen een project op te zetten ten bate van vluchtelingen en het milieu in Athene. Een sociaal-economisch project zoals dat officieel heet. De verkoop van tweedehands kleding en handgemaakte objecten door vluchtelingen. We proberen een idee te krijgen van hoe het zou kunnen gaan werken. Karolina heeft al de eerste zakken met kleding ontvangen. In samenwerking met de Greek Council for Refugees hopen we creatieve workshops te gaan organiseren voor vrouwelijke vluchtelingen.

In Athene is de immigratie naar Europa misschien wel het meest zichtbaar. Griekenland wordt wel het nieuwe fort aan de grens van Europa genoemd. Vanuit Turkije en Noord-Afrika worden illegale wegen gevonden om het vaste land te bereiken. De meesten worden opgepakt en in kampen gezet om na maanden weer terug te vliegen naar het punt van vertrek. Het Omonia plein en de wijken daarom heen worden gemijd door Grieken en de vieze slechte straten worden bevolkt door Afrikanen, Bangladeshis, Iraniers, etc. Onder erbarmelijke omstandigheden wonen ze vaak met een hele familie of 20 andere mannen in een kleine kamer. De Griekse overheid doet weinig voor de mensen die het (internationale) recht hebben geholpen te worden. Velen willen daarom zo snel mogelijk hier weg, maar dat lukt niet. In de haven in Pireas proberen jonge mannen zich s'nachts onder vrachtwagens die klaar staan om op de boot te gaan vast te binden.

Voor het blog hebben we gekozen voor de term immigrant, omdat we zelf immigranten zijn en omdat we niet willen oordelen over de redenen dat iemand naar Europa komt. Aan de ene kant is het een deel van het immigratie probleem dat er door 'het systeem' geen of een slecht onderscheid gemaakt wordt tussen vluchtelingen en immigranten. Aan de andere kant is het hypocriet te zeggen dat je zelf niet hetzelfde zou doen: voor een betere toekomst (van je familie) de halve wereld afreizen.
Er is weinig begrip voor mannen uit Bangladesh die hier op straat autoruiten wassen, terwijl een overgroot deel van de Grieken nog niet zo lang geleden zelf immigreerde naar Duitsland en de rest van de wereld voor economische redenen. Er zijn overeenkomsten en verschillen. Het feit dat er al zo'n hoge werkloosheid is onder Grieken en dus ook weinig werk voor 'economische migranten' (die vervolgens aan de alcohol en drugs raken omdat ze hier niet meer weg komen) maakt dat ik tegen legalisatie van alle vreemdelingen ben (zoals voorgesteld door de oppositie in het Griekse parlement).

Op de blog komen vooral berichten over 3 zaken: immigratie, recycling (milieu) en het project (in het Engels en binnenkort ook in het Grieks).

www.therecyclingimmigrant.blogspot.com

Voor ideëen of bijdragen kan je mailen naar therecyclingimmigrant@gmail.com

Chocolademelk en knutselen

De afgelopen dagen waait er een koude wind over Athene. Met temperaturen van rond de 10-12 graden celsius voelt het buiten Nederlands aan. De universiteit op de campus is een grote bunker van 6 verdiepingen. Er zijn verwarmingselementen in de klaslokalen, maar die gaan nooit aan. De temperatuur buiten is hetzelfde als binnen. Alleen in het lokaal is het iets warmer met de ramen dicht. We zijn blij als het pauze is, want dan kunnen we even in beweging komen en in de kantine warme chocolademelk halen. Hopelijk wordt het een milde winter. Als de les is afgelopen is het donker. Met de bus en metro ben ik rond 7 uur thuis. We blijven nu vaker s'avonds thuis. Van Fillipos vader hebben we een paar grote zakken met restanten stof gekregen. Ik heb de afgelopen avonden met de hand kussenhoesjes genaait. Met grappige bolletjes als sluiting.

Demonstratie tegen racisme

Syntagma staat bekend om de plek waar vaak demonstraties gehouden worden. Bovenaan het plein staan de regeringsgebouwen met ervoor de wachters met pompoens op hun schoenen. Beneden de centrale en bekendste winkelstraat Ermou. Hier werd vorig jaar december de grote kerstboom afgebrand tijdens de rellen. Gisteren was er een demonstratie tegen de slechte behandeling van immigranten en vluchtelingen. Athene kampt met een grote hoeveelheid immigranten en vluchtelingen. Zowel via Noord-Afrika als via Turkije weten velen hun weg te vinden naar een van de eilanden en het vaste land. De meerderheid is illegaal en wil dat ook graag blijven. Athene, Griekenland is een hub, een tussenstation. De eindbestemming ligt in Noorwegen, Zweden, Duitsland of zelfs Italïe. Griekenland krijgt veel geld voor het probleem, maar dat verdwijnt vervolgens in de broekzak van een Griekse Graaier. Als er al beleid is, is het slecht georganiseerd. De demonstratie was tegen de recente opening van twee nieuwe kampen en de slechte condities waaronder mensen gevangen gehouden worden. Oude varkensstallen, drinkwater uit een toilet die door te veel mensen gebruikt wordt. De zwerfhonden op straat worden nog beter behandeld. Het was een koude dag. Zelfs met mn wollen jas was het nog fris. Bovenaan de trappen kwam iedereen bijeen en werden wat spandoeken gemaakt. 'Racisme=Hypocrisme' en nog een leuke waar Grieken gevoelig voor zijn 'Civilisation is measured by how you treat refugees'. Vervolgens werden er wat speeches gegeven en vertrokken we in een grote optocht lopend over de vierbaans rijstroken die door de politie voor deze gelegenheid werden afgezet. Met trommels en anti-kapitalistische leuzen (veelal zijn het soort van communistische georienteerde personen die aan dit soort dingen meedoen) een rondje om het plein, langs het Griekse 'binnenhof' en richting het hoofdgebouw van de universtiteit onder toezicht van vele ME'ers. Aspasia en Varvarra gingen daarna koffie drinken, ik ben snel de metro ingedoken om met Filippos boodschappen te gaan doen bij de LIDL.

Forel - oftewel Griekse bakvis

Mijn oog viel gisteren op een van de vele billboards langs de Griekse snelweg. Een kledingmerk met de naam Forel. Check www.forel.gr voor Griekse bakvismode.

Afgelopen met het mooie weer

De was hangt buiten te drogen van de regenbuien van afgelopen nacht. Hopelijk blijft het nu even droog. Het kwik is van 28 graden naar 18 graden gedaald. De ramen blijven nu overdag dicht en het is weer koud om onder de douche weg te komen. Het is even wennen dat de zon weg is. Mn solarpanel kan ik nu thuis laten. Spijkerbroeken en laarzen weer aan een huid die de openlucht gewend was.

Heb de afgelopen dagen ook last van lamlendigheid. Hoofdpijn, moe, nergens zin in. Óf het is het weer of het zijn mn docenten die alleenmaar Grieks praten :)

De eerste week van mn Griekse lessen is voorbij. Het programma is zwaar. Eigenlijk niet zo intensief als in de zomer, vooral omdat het niveau van medeleerlingen qua spreek- en schrijfvaardigheid een stuk hoger ligt en ik dus meer moeite heb met het huiswerk. Hopelijk verandert dat in een paar weken.

Komend weekend is het eerste straattheaterfestival in het centrum van Athene!! Whoehoe daar ga ik dus heen. Hopelijk regent het dan niet meer.. http://www.istfest.gr/

Tikka nieuws

Tikka, onze poes, groeit als kool. Ze is geen 3 maanden maar al 6! Ze had een behoorlijke groeiachterstand door het leven op de straat. Ze heeft nu haar eerste inentingen gehad en draagt een halsband met een penning. Ze blijft voorlopig binnen (daarna alleen op de binnenplaats), omdat ze al zwanger kan worden en we dat niet willen. Over 3 weken wordt ze gesteriliseerd. Ze heeft een mooie mand en een knuffel (cavia van de IKEA) waar ze flink in bijt en met de achterpoten aan krabt. Waar wij gaan in het huis, gaat Tika. Nieuwsgierig naar alles wat je doet. Over het toetsenbord lopen doet ze gelukkig niet meer. Ik knip af en toe haar nagels, zodat wanneer ze krabt het geen schade oplevert. Filippos vindt haar nog niet zo leuk. Soms verandert haar stemming opeens en dat heeft Filippos dan niet door. Ze wil dan niet geaaid worden en als je dat dan wel doet krijg je een tik van haar poot tegen je hand of ze bijt zachtjes als waarschuwing. Filippos is honden gewend, maar dat vind ik zielig hier in de stad waar geen ruimte is om te rennen.
Tikka vindt Filippos wel leuk, want elke avond gaat ze op zijn schoot liggen.

Universiteit weer begonnen!

Nadat ik terug was uit Nederland heb ik me weer ingeschreven voor Griekse lessen aan de Universiteit van Athene. Een test en een week later ben ik afgelopen dinsdag weer begonnen.
Mijn lessen zijn elke dag van 15.00 tot 18.00 in het gebouw van Filosofie op de Universiteits campus in de wijk Zografou. Het kost me 1 uur en 10 minuten om er heen te reizen met de bus en de metro dus ik heb gekozen voor de middag lessen. In de ochtend kan ik dan tot een uur of 2 werken als ik een baan vind. De klas waar ik nu in zit, met 2 oud klasgenoten, is een stuk moeilijker. De niveaus verschillen ontzettend, sommigen spreken vloeiend Grieks en wonen hier al 5 jaar. Maar ze kunnen niet schrijven en wij wel. Moeilijk voor de docent lijkt me. Ik ben blij dat ik in ieder geval niet weer hetzelfde boek hoef te herhalen. Nieuwe woorden, nieuwe kansen.

We hebben 3 verschillende docenten en tegen half 6 staat de zon rechtstreeks in ons lokaal en doet iedereen zn zonnebril op. Het is deze week goed weer, overdag tegen de 26 graden en s'avonds koelt het snel af. Deze dagen ga ik wat eerder en eet ik voor de les een warme maaltijd in de kantine. Een appel, linzensoep, met rijst gevulde paprika's, kool salade met feta en een glas water. Vervolgens als een goed gevulde tomaat naar de 6e verdieping op mn stoeltje met klaptafeltje braaf in mn schriftje schrijven.

Verkiezingen

Afgelopen weekend waren de verkiezingen. Filippos heeft zn stemrechten nog in Asproklisi, het dorp waar zn oma woont. Zaterdag zijn we met het zusje van een vriend 7 uur in een Hyundai Atos onderweg geweest. Heerlijk om even weg te zijn uit Athene en zelfgemaakt brood en groente en fruit uit de tuin te eten. De politiek in Griekenland is een geval apart. Sommige Grieken worden nog voor ze gedoopt worden door opa ingeschreven bij een politieke partij! Er is sprake van een soort clientele. Je stemt op een partij omdat het je een, vaak financieel, voordeel oplevert. Geen idealen, geen stem voor een 'beter' Griekenland. Wie vaak de meeste verbazing opwekken zijn degenen die op de KKE stemmen. De Communisten in Griekenland waren net als andere jaar derde in de stemming. Mij en kennissen uit Oost-Europese landen verbaasd het dat er uberhaupt nog zoiets bestaat als een communistische partij tegenwoordig. Een discussie voeren met een communist is veelal onmogelijk. Ze zitten in een dichtgetimmerde kist van Leninistische en Marxistische theorieen. Je kan ze verder herkennen aan een kapitalistische leefstijl, kleding met van de grote Amerikaanse merken (misschien omdat het gemaakt is in China?), een duur apartement (soms betaald door De Partij), een BMW en soms een jacht. "Nu mogen we profiteren van het kapitalistisch systeem, maar wanneer de revolutie komt smelt ik mijn boot om tot kogels om bij te dragen". Goed, zo kan je dus wat van je klompen breken op een avond :) Wat het communisme in verschillende landen in de geschiedenis heeft gebracht was niet het 'echte' communisme. Verder willen ze dat iedereen over woonruimte kan beschikken, alles is in het bezit van de Staat. Maar als je dokter bent of je opa was al lid van de partij dan mag je wel in een villa wonen. Een andere paradox waar je een leuke discussie over kan voeren is dat ze hebben geleerd van het verleden, de slechte uitvoering van het communisme in het verleden, maar als iemand ten tijde van een communistische uiting geeft aan een andere mening dan staat je niet zoals vroeger een plek in de gevangenis te wachten, maar wordt je gewoon om zeep geholpen :). Zoals je begrijpt worden de politieke discussies hier nog op het scherpst van de snede gevoerd. En dan heb ik het nog niet gehad over de fascisten, de Grieks-orthodoxe conservatieve nationalististen van LÁOS (hun leider schrijft in historische boeken dat de Maya's en Inca's eigenlijk Grieken waren) en de anarchisten.

De familie van Filippos stemt voornamelijk op Synaspismos, een ecologische socialistische partij, lijkend op Groenlinks/SP/D66. De verkiezingen zijn gewonnen door PASOK, een van de twee grotere partijen. De regerende partij Neo Democratia heeft een historische nederlaag geleden. Met PASOK aan het roer hoopt men op een aantal grote veranderingen in het huidige systeem. De overheid heeft te maken met een ontzettend grote staatschuld en door hervormingen moet aar verandering in komen. De dag na de verkiezingen werden er al een aantal grote dingen verandert. 40% van de aangestelde ministers is vrouw, er is een Ministerie voor Milieu gekomen en een aantal spook ministeries is eindelijk opgedoekt. De leider van PASOK, Papandreou, is geboren in Zweden en heeft tot zijn 25ste in Amerika gewoond. Hij neemt een groot voorbeeld aan Obama met wie hij goed bevriend is. Hopelijk weet hij te breken met de politieke tradities en Griekenland ten goede te veranderen.

Tikka de poes

Sinds een week hebben we een jong poesje in huis. Ze is vier maanden oud en lag wijd uitgestrekt op een bank van een koffiebar waar we zaten. Volgens de ober was het een straatkatje en waren haar broertje de vorige week door een auto geraakt. We wilden al langer een huisdier dus we hebben haar meteen meegenomen. Meteen ontvlooid en alle het andere chemische spul tegen oormijt, platworm, ringworm en langworm aan het arme beestje gevoerd. Ze was erg rustig voor een jong katje. Nu na al die medicijnen en voer gaat het een stuk beter. Propjes, koffiecupjes, de dwijl, kussens, de pret kan niet op. We vermoeden dat ze wel in een huis is geboren, want ze is aan mensen gewend en ook aan een kattenbak. Omdat ik niet wist of ze misschien tussen het vuilnis had gelegen heb ik haar gisteren in bad gedaan. Ik zag er tegen op omdat katten een grondige hekel hebben aan water. Met afwashandschoenen aan en een laag met water en kattenshampoo in het bad heb ik haar een beetje gewassen. Ze komt regelmatig kijken wat je aan het doen bent. Tot frustratie van Filippos, die liever een hond heeft, luistert ze nog niet naar haar naam.

week 32 Asproklisi (witte kerk)

laspia therapia

computerspelletjes met Saffah

tuinslang douche

strand

surrealistisch modderbad

oma die een kip kortwiekt

Maandag 3 augustus. Eindelijk heeft Filippos vakantie. Na zn werk vertrekken we rond een uur of zeven met z'n vader, zus, nichtje en tante richting het noorden van Griekenland, de provincie Epirus. Asproklisi ligt 20 minuten van Igoumenitsa, op het vasteland tegenover Corfu, vlakbij de grens met Albanië. Het dorp bestaat uit 20 huizen en ligt 5 minuten van zee. De regio staat bekend om de sinaasappelbomen, Dodoni melkproducten en pita's (filodeeg gevuld met bladgroenten, feta, etc). Zes uur later komen we aan. Oma is blij dat we er zijn. We hebben een eigen slaapkamer met een mini-tweepersoons bed en veel familiefotos aan de wand. Filippos slaapt met zn armen en benen wijd gestrekt dus we schuiven het bed tegen een ander een-persoons bed en besluiten dwars te gaan liggen.

S' ochtends worden we vroeg wakker van het gekakel van tante Katherina, Kiki en Eleni en buren die langs het huis lopen en het nieuws uitwisselen. Erg gezellig met zoveel mensen in een huis. Gelukkig kende ik wat meer Grieks. Rond een uur of 12-13 is iedereen wakker en klaar om naar het strand te gaan. Elke dag gaan we naar een ander strand. Rond een uur of 18 naar huis om eerst buiten met de tuinslang het zoute water af te spoelen en vervolgens te eten. Gemista (gevulde tomaat en paprika), gehaktballetjes met aardappelpartjes, pita, vis uit de oven met natuurlijk feta en een salade van tomaten en komkommer). Oma heeft een grote tuin met veel groenten en fruit. Mijn favoriet was de boom met vijgen. Elke ochtend vers plukken om mee te nemen naar het strand. Af en toe was er een kip ontsnapt en ging ik die vangen. Altijd leuk... Vervolgens trok of knipte oma dan een deel van de veren weg, zodat ze niet meer kunnen ontsnappen. Kippen met zoveel energie zijn broeds. Om ze af te koelen spuit oma ze nat met de tuinslang.

Tijdens de schemering zat iedereen vaak buiten onder de druivenranken om de dag door te spreken. Ik deed soms spelletjes met mijn nieuwe vriendinnetje Safah uit Egypte, totdat haar vier broertjes ook met mijn laptop wilde spelen. Er waren veel muggen, in het Grieks 'knoupia', die mij leuk vonden. Ik droeg daarom een zwarte harembroek.

S' avonds gingen we meestal ergens wat drinken in een bar met familie of vrienden uit het dorp. In augustus is het 'tsipoura visfeest'. Tsipoura wordt in de buurt van Aspoklisi gekweekt en is de lekkerste en duurste vis in de Griekse taverna's. Rond een uur of negen zitten alle tafels vol met mensen vanuit de wijde omtrek. Alleen als je zit krijg je te eten. We zaten gezellig dicht op elkaar. Ik zat bijna op schoot bij een oude man met een superduitse retrobril. 60% van de mensen in Epirus spreekt Duits en draagt dezelfde bril als die ze 30 jaar geleden droegen. Doe maar duurzaam. Toen Griekenland nog een dictatuur had, zijn veel Grieken uit deze buurt naar Duitsland gemigreerd voor werk en later weer terug gegaan naar hun eigen dorp. De vis is lekker. Even een praatje gemaakt met Vanna Barbara, een van de bekendste seksymbolen van Griekenland, nu in de 50. Er is vuurwerk en er wordt op traditionele muziek in een wijde cirkel gedanst.

Op zondag zijn we met de hele familie en wat pita's en fruit naar de rivier Acharon geweest. De bekende rivier die volgens de antieke oudheid de wereld van de levenden verbind met de onderwereld. Charon is de naam van de veerman van Hades die zielen naar de overkant brengt tegen betaling van een munt. Je kan klimmend en zwemmend door het ijskoude turqoise water stroomopwaarts door de kloof met grote keien tot een punt waar grote draaikolken zijn.

Filippos en ik zijn ook naar Ioannana geweest. Een van de grotere historische steden van Griekenland, gelegen in de bergen. Ioannina ligt aan een groot diep meer en is pas in 1922 'bevrijd'. De Turkse overheersing is nog duidelijk zichtbaar in de architectuur van het oude centrum en er zijn veel moskeeen. In het meer ligt een eilandje bekend om het zilver en de beruchte Ali Pascha. Ali Pascha was de Albanese heerser in het westelijk Europese deel van het Ottomaanse Rijk. Onder zijn bewind bloeide Ioannina als culturele stad en handelscentrum en vonden veel gruwelijkheden plaats. In Epirus was zwaar verzet tegen de Turken. Wanneer het verzet brak, vluchtte vrouwen en kinderen. Een bekend verhaal is dat de vrouwen met kinderen in de armen rond een diepe afgrond dansden en zich een voor een in de afgrond lieten vallen. Liever dat dan leven onder de Turkse overheersing en dat de kinderen opgeleid werden als Turkse soldaat.

Ali zelf werd verliefd op een Griekse vrouw. In lokale liedjes wordt haar dood herdacht. Zij was de minnares van zijn oudste zoon en nadat een poging om haar te verkrachten mislukte besloot Ali haar samen met 17 van haar vriendinnen levend met stenen aan de benen te verdrinken in het meer. Haar lichaam is nooit gevonden, maar het water heeft de kleur van haar ogen. Er wonen ook veel groene kikkers in het meer. Vier daarvan hebben we opgegeten. Gefrituurd smaken ze als malse kippetjes. Mwoehahaha!

'hitte'golf

De Griekse zomer van 2009 wordt omschreven als 'mild'. Zondags koelde het altijd redelijk af. Wat wind, een buitje, waarna het kwik gedurende de week langzaam omhoog kroop. De week dat Josine en Joeval naar Porto Heli gingen was de eerste hittegolf. Tegen de 45 graden (in de schaduw!). Overdag houden wij in huis alle ramen en deuren dicht en s'nachts gooien we alles open. Met temperaturen rond de 35 graden werkt dat prima met een oud huis als het onze om het binnen leefbaar te houden. Het punt hier is alleen dat als het eenmaal echt warm wordt, het ook moeilijk afkoelt. Al het beton en steen in deze stad wordt een grote gril pan die als de zon onder is nog de hele nacht warmte afgeeft. Dit soort dagen kan je niet veel doen. Ik heb een boekenwinkel gevonden met een relaxt caf'é in de stad waar ik twee keer ben gaan zitten om te studeren met een freddo cappuchino erbij. En ja.. ik moet schuld bekennen. Mijn voornemen om het hele jaar geen kleding te kopen is gesneuveld. Ik weet het, ik moet jullie teleurstellen. Ik heb het niet gered. Ik heb me er een paar dagen niet goed van gevoeld, maar me er uiteindelijk bij neergelegd. De uitverkoop was begonnen en tjonge jonge wat hebben ze een lekkere airconditioning in die winkels.

Woensdagnacht om 3 uur werd ik wakker van een hoop lawaai. Het klonk als getimmer van achter het huis. Filippos werd niet wakker toen ik m aan zn been trok. Vanuit het keukenraam kon ik zien dat er iemand op het balkon de luiken probeerde open te breken. Door mijn wc-doortrekken-en-glaasje-water-drinken-activiteiten leek de gestalte naar mijn gestalte in de keuken te kijken. Ik dook opzij. De persoon vertrok en ik ging slapen. De volgende nacht werd ik weer wakker van veel lawaai en toen hebben we de politie gebeld. Die stond in 2 minuten voor de deur. Enigzins overdreven met 5 man in kogelvrije vesten en grote zaklantaarns kwamen ze ons huis binnen. Jahoor en zeker denken dat die dieven het geluid van piepende remmen en zwaailicht niet hadden opgemerkt...Die waren allang weg natuurlijk.

Sinds 2 weken is 'de grote trek' uit de stad begonnen. Elke zaterdag staat er een paar kilometer file de stad uit. De metro's rijden minder frequent en op straat wordt het rustiger. In het centrum zie je meer en meer vrolijk gekleurde toeristen. Af en toe zie je iemand met een mondkapje, want ook hier heeft men het over vaccineren en sluiten van scholen ivm de Mexicaanse influenza. Grieken hoesten over het algemeen meer dan gemiddeld. Het hoogste percentage rokende vrouwen woont in dit land. Daarnaast is je hand voor je mond houden geen gewoonte. Stelletje viespeuken! Omdat de metro ook een walhalla is voor tasjesdieven is hun nieuwste tactiek nu om een nep ruzie te beginnen over het je hand voor je mond hoesten en niesen en ondertussen omstanders te ontdoen van hun portemennee of telefoon. Zeer inventieve schurken.

Het boze oog

Even wat onderzoek gedaan naar het boze of kwade oog. Wikipedia geeft interessante informatie over dit onderwerp.

In Nederland zeggen we wel eens 'als blikken konden doden', waarbij men verwijst naar een kwade of verafschuwende blik.In sommige culturen rond de Middelandse zee, maar ook in Afrika en Azie, zou de afgunst die het 'goede geluk' van mensen die succes hebben veroorzaakt, kunnen resulteren in hun 'ongeluk'. Het fenomeen van het 'boze oog', de oorzaken en de bescherming ertegen verschilt van cultuur tot cultuur.

Het geloof in het boze oog gaat ver terug in de geschiedenis. Socrates zou het boze oog hebben gehad. In de Grieks Romeinse tijd gaf men een wetenschappelijke verklaring voor het fenomeen. De ogen waren de bron van dodelijke stralen die als giftige pijlen naar buiten kwamen. Niet alleen personen, ook hele stammen konden het kwade oog hebben. Onder Alexander de Grote werd het geloof in het boze oog weid verspreid.

Sommige mensen zouden gewild of ongewild de kracht hebben om met een blik van hun ogen anderen kwaad te doen. Er wordt gelooft dat deze kracht voortkomt uit de zonde van afgunst.
De welbekende beschermende ogen die je veel ziet in Turkije en Griekenland zijn blauw omdat men geloofde dat licht gekleurde ogen vaker het kwade oog bezaten. Licht gekleurde ogen in deze gebieden zijn zeldzaam. Men denkt dat mensen die vroeger vanuit Noord Europa naar deze gebieden reisden en niet bekend waren met het idee van het boze oog de lokale gebruiken van
staren en complimenteren 'overtraden'.

In Griekenland kan de vloek van het boze oog door een proces, xematiasma (ξεμάτιασμα), verbroken worden. De 'genezer' fluisterd zachtjes een geheim gebed die hij of zij heeft geleefd van een ouder familielid van de andere sexe, gebruikelijk een opa of oma. Deze gebeden worden alleen onder specifieke omstandigheden overgedragen. Anders zou de betreffende persoon de 'genezende' kracht verliezen. De spreuken of gebeden verschillen per regio en per familie. Een gebruikelijke tekst is "Heilige Maria, Onze Vrouw, als die en die persoon leidt onder het kwade oog ontdoe hem of haar daarvan. Dit wordt drie keer herhaald. Als die betreffende persoon inderdaad het boze oog heeft, beginnen zowel het slachtoffer als 'de genezer' overvloedig te gapen. Volgens de traditie zou de de 'genezer' vervolgens 3 keer een kruis slaan en 3 keer in de lucht spugen, maar daar ben ik persoonlijk niet bekend mee.

De oma van Filippos gebruikt olijfolie en water om te testen of je het boze oog hebt. Normaal gesproken drijft olie op het water. Als de druppel zinkt is er sprake van het boze oog.
Vanuit de Grieks Orthodoxe kerk wordt het geloof in het boze oog verbonden aan de duivel en afgunst. Het boze oog is zowel schadelijk voor degene die het geeft als voor degene die het 'ontvangt' .

Kinderen en jonge mensen zijn extra gevoelig voor het boze oog, maar ook dieren kunnen het krijgen. Naast het dragen van een blauw oogje aan een kettinkje of armband zou het gebaar van een gesloten hand met de wijsvinger en pink uitgestoken het boze oog kunnen afwenden.

Josine en Joeval op bezoek en laatste lessen

Sinds een week zijn mn lessen aan de universiteit afgelopen. De laatste weken waren leuk. We hadden twee leraressen. Van maandag tot woensdag middag Aspasia en de rest van de week Sofie. Aan Sofie had iedereen een hekel. Het type dat je hoopt dat ze niet opeens een lineaal te voorschijn haalt om een tik uit te delen. De hele les op haar stoel achter het bureau en alleen om te controleren of het huiswerk was gemaakt stond ze op en liep ze langs je. Ze sprak weinig engels, wat op zich goed is, maar wat uitleg van grammatica voor velen verwarrend maakte. Haar nasale stemvolume ging wel omhoog als iets niet duidelijk was.

Aspasia legde dingen wel uit in het Engels en bedacht vaak 'leuke' dingen om Grieks te leren. Zo maakte ze zelf een horoscoop die wij moesten vertalen en in de toekomstige tijd zetten. Uiteindelijk waren de 'slechts' 6 weken wel vermoeiend. Veel huiswerk en les in een lokaal zonder airconditioning waar af en toe een warme bries wind doorheen kwam. Maar, ik ben blij dat ik het gedaan heb. We hebben bijna een heel boek gedaan in 6 weken. Mijn Grieks is nu op het niveau dat ik als er gebeld wordt op de huistelefoon uit kan leggen dat hier geen tandarts woont en dat we niet geinterresseerd zijn in creditcards. Eind september begint de 'Winter course' en ik denk dat ik me daar voor ga inschrijven, hopelijk kan ik dan ik verder op niveau B2 (intermediate).

De laatste week kwamen Josine en Joeval op bezoek. Eerst een paar dagen Athene en daarna een week in een appartement aan zee in Porto Heli een plaatsje in de Peleponnesos. Ik was redelijk afgemat na een paar weken hitte dus ben niet elke dag meegeweest op de excursies van deze twee frisse Nederlanders. Daarnaast had ik ook nog mn laatste lessen. De Plaka, de wijk onder de Acropolis en de rest van het oude centrum stond er prachtig bij. En als we regelmatig een flesje water leeg dronken en een souvlaki aten was het prima te doen. S' avonds buiten achter ons huis eten, in de stad ouzo drinken, naar de bioscoop en vrijdagmiddag met een groepje medestudenten naar het nieuwe Acropolis museum en daarna een terrasje pikken (of beter gezegd: hangen).

korte update..

Na een paar hele fijne dagen in Nederland, zijn we weer terug in de wereldstad Athene. Mijn Griekse lessen zijn begonnen. Met medestudenten van alle werelddelen. Van Argentinie tot Thailand en van Ghana tot Zweden. Humor is gelukkig een wereldtaal en er wordt veel gelachen. Per volgende week mogen we ook allemaal gratis in de universiteitskantine lunchen. De meeste studenten zijn naar Griekenland gekomen voor de liefde, anderen voor vakantie bij familie of om de taal te leren voor onderzoek aan de universiteit. De lessen zijn schools. Woordjes oplezen en voor het bord komen. Alfa, vita, gamma... Ik kan het al dromen.
Filippos heeft tegelijkertijd een leuke baan gevonden met een 'alles er op en eraan-geen Griekse addertjes onder het gras' contract.
Afgelopen dagen druk geweest met ziekenhuis bezoek. Het zusje van Filippos heeft haar keelamandelen eruit laten halen... Geen bezoekuren, maar de hele dag naast het bed zitten. Gelukkig stond het ziekenhuis in een levendige wijk met legale hoerenhuizen, junkies, opgeschoten politieagenten en chinezen die de hele kledingbusiness hier op hun kop zetten. Regelmatig stonden we op het balkon omdat er iemand liep te flippen op straat of omdat er een auto werd opengebroken.
De oma van Filippos was ook in town. Dat betekende een verse lading snijbonen, groene paprikas, feta, kleine abrikozen en aardappelen. Oma heeft ook alvast vier kleinkinderen besteld, maar ik heb meteen duidelijk gemaakt dat twee wel genoeg is.
Zojuist als een brave student mijn huiswerk gemaakt. Filippos staat nu z'n linnen broek te strijken. Het is hier elke dag een uur later, dus ik ben nu al moe :)
Het komt ook door het weer. Vorige week kwamen we vanuit de Nederlandse 14 graden hier in een hitte van 33 graden. Ik smolt weg als een raket, maar viel gelukkig niet van het dak. De bosbranden zijn ook begonnen. Heb zelf nog niets geroken of gezien.
Gelukkig koelde het dit weekend wat af en kon ik wat bijslapen. We hebben het tot nu toe nog uitgehouden zonder airco. Ik ga nu slapen. Morgenochtend om 7 uur op, het is een uur reizen naar de universiteit. Weltrustsen.

Ghuisdier in the ghome

We lopen al een tijdje met een huisdierwens, maar kunnen niet beslissen wat voor een. Een kat? Een kanariepiet? Een kip uit het dorp? Afgelopen weekend werd de keuze voor ons gemaakt. Het is een gekko geworden. S' avonds komt ie uit z'n schuilplaats achter de petroleumtank in de tuin. Hij maakt dan gekke geluidjes. "gekko, ggggekko". Ik herinner me van vroeger dat gekko's van zuurstokken houden. De supermarkt hier verkoopt die niet. Gelukkig vindt onze gekko chup-a-chup's ook lekker. We zijn erg blij met hem (of haar).

Het mysterie van het 'slechte oog'

Maandag is het na de eerste hitte van 35 graden eindelijk een beetje afgekoeld. Twee nachten slecht geslapen. Dinsdag zou ik naar een groot winkelcentrum 'The Mall' met drie meiden die ook net in Athene zijn komen wonen. S' ochtends werd ik helaas wakker met een knallende koppijn. Waarschijnlijk het weer, vermoeidheid, op slippers lopen, etc. Na een 500mg paracetamol superbruistablet werd het niet veel beter. Ik was ook misselijk en kon eigenlijk niet veel anders dan zo weinig mogelijk bewegen. Dat gaat dus moeilijk als je met de metro naar een winkelcentrum gaat :)
S' middags was het nog niet over en ik had echt het gevoel dat m'n hoofd uit elkaar zou knallen. Gelukkig kreeg Filippos een ingeving. Hij was aan het werk in de bar en belde de vriendin van z'n vader. Ik had heel erg veel 'slecht oog'?! Iemand is dan onbedoeld jaloers op je...(Oooh Ryanne zit in Athene, daar is het lekker weer, daar is het heel tof, etc) :) (ik snap het hoor en hou nog steeds evenveel van jullie)
Van Dimitra (die ergens aan de andere kant van Athene is) kreeg ik de opdracht om al m'n kleren uit te trekken (inclusief ondergoed) en nieuwe/andere dingen aan te trekken. Één kledingstuk, m'n t-shirt, moest ik binnenstebuiten aantrekken om de negatieve energie af te weren. Ondertussen zou Dimitra spreuken zeggen om het slechte oog bij me weg te halen.
Nog twee telefoontjes. Ik had het heel erg, ze moest er van huilen en of ik wel nieuwe kleding had aangetrokken?! :) Het hielp gek genoeg wel. Of... ik ging me in ieder geval na een uur beter voelen...
Ik hou jullie op de hoogte van...'het slechte oog'

Samen weekend

Hah... Filippos werkt zaterdag en zondag niet meer in de bar dus we hebben eindelijk samen weekend!! Ik heb natuurlijk altijd weekend op dit moment, maar nu kunnen we samen doen alsof we vakantie hebben :) Zaterdag zijn we naar de grootste markt in onze wijk gegaan. Aan de late kant, rond een uur of twee en de zon hoog aan de hemel, was het onder de oranje zeilen niet te harden zo heet. Grote hopen met kleding ('olla tria evro' - vertaal zelf maar :)) van kleine polyester shirtjes tot extra large bloemetjes outfits voor Griekse oma's. Bij een stalletje verkochten ze mooie jurkjes met print van zijde en katoen, maar toen was Filippos geduld al op :) Misschien ga ik hier een keer een zomers jurkje kopen. (jahaaaah ik weet dat ik gezegd heb geen kleding te kopen dit jaar :P)


Een paar straten verder wordt ook groente en fruit verkocht. Het is aardbeienseizoen en nou, nou ook de appels liggen er vandaag weer aardig bij. Aardappelen, brocolli, kiwi's en natuurlijk niet te vergeten de tomaten en komkommer voor de traditionele Griekse salade met feta en olijven.

Pff.. ik heb dorst en ben uitgeput van de hitte (35C). We kopen een flesje water en twee bougatsa (soort pudding broodjes) en gaan naast twee bangladeshi's die keukenshorten verkopen op de stoep zitten om even bij te komen. Op dit soort momenten wens ik dat ik een fiets heb. Om heerlijk met al die plastic puutjes aan mn stuur en de koelte van de wind om me heen door de brandende zon naar huis te fietsen.

Zondag zijn we voor het echte vakantiegevoel naar Kineta Beach geweest, 45 minuten buiten Athene. Voor de drukte weer naar huis om met de hele familie bij tia Maria te eten:)

Greek business is Greek business

Verwacht als je in Griekenland gaat werken dat er af en toe kometen voorbij zullen vliegen...
Personen die niet om hun kwaliteiten je voorbij schieten, maar omdat ze de connectie hebben...

Een paar weken terug had Filippos een baan aangeboden gekregen. Gefeliciteerd, dit betalen we, werktijden zeer goed, deze papieren hebben we nodig om het contract te maken. Een week later werd er gebeld dat de baas terug zou komen uit het buitenland en dat die Filippos ook nog even wou zien. OK. Filippos gaat er dinsdag heen. Sorry, de vacature is vervuld. We hebben iemand via een connectie aangenomen (achterlijke neefje of scharrel van de baas). Sorry, sorry, sorry dat je je huidige baan hebt opgezegd en een andere baan hebt geweigerd. Tja, er was nog geen contact getekend en zo schijnt het hier wel vaker te gaan. Maar niemand had dit verwacht. Sorry voor mn taalgebruik maar ik vind het grote schoften!

De dagen daarna moesten we even bijkomen. We waren bijna een week bezig geweest met die papierhandel die vanuit alle delen van Griekenland bij elkaar gehaald moest worden. En we waren opgelucht dat Filippos eindelijk een goed betaalde functie had gevonden!! Shock! Is het dit een grap ofzo?
Vol goede moed is Filippos verder gegaan met andere sollicitaties om voor de zomer nog een baan te vinden. Vanaf half juni ligt het plat. Ik lig af en toe nog snachts wakker om die achterlijke lui te vervloeken! :)

Doopfeest

Zondag ben ik naar een doopplechtigheid geweest van een dochter van de beste vriendin van de tante van Fililppos, tia Maria :) Dopen in Griekenland is heel gebruikelijk ( toen ik er naar vroeg wist niemand iemand die niet gedoopt is) en het gaat íets anders dan in Nederland.
Filippos moest werken dus die kon helaas niet mee. In onze beste outfit gingen we naar een van de groene buitenwijken van Athene. De doop vindt plaats in de kerk door een priester. De hele kerk stond vol met mensen en het betreffende jongetje was anderhalf jaar oud. Ik weet niet wat er precies gezegd wordt, maar het duurt even en dan wordt het kindje geheel uitgekleed. Het geheel is best een opgave. Een grote peuter weegt al snel een paar kilo. Het kind wordt omhoog gehouden terwijl de priester overal olie op smeert (overal!). Dat is niet leuk als je klein bent en er niets van snapt. De priester neemt het kind over en zet het in een zilveren bad met (wei?) water en dompelt het drie keer helemaal onder met hoofd en al. Vervolgens wordt het kind (hikkend en snikkend) in de armen van de peetmoeder gelegd en wordt het helemaal ingewikkeld in een grote handdoek.

Daarna ben ik de kerk uitgelopen. Ik vond het zo zielig van dat jongetje dat ie helemaal onder gedompeld werd! Het lijkt haast een traumatische ervaring. Daarna kregen we allemaal een lintje met een kruis, een doosje met trouwpepermunt en een bakje profiterol (chocopudding met een soesje erin).

Na de hele plechtigheid in de kerk waarbij de moeder nog 3 keer moet knielen voor de peetmoeder voordat ze het kind weer terugkrijgt, gingen we naar een luxe resort in de coutryside.
Haha wat een lol wanneer je je auto afgeeft aan een jongen om hem voor je weg te zetten. Kom je aanrijden met je Atos (kleine zwarte vierdeurs auto) en dan zeg je dat je je porsche liever zelf parkeert :) Nadat onze tafelnummers zijn toegewezen, schreden we naar onze plek om daar te genieten van de smarties op tafel, heerlijke mini loempia en kinderen die op het springkussen te keer gaan. Buffet en tra la la dansen in een kringetje.

Jammer dat ik mn bikini niet aan had anders had ik wel even het zwembad willen testen :)
Op de foto's zie je naast mij ook Aspasia (zusje van Filippos) Varvarra (nichtje) en Leonidas (neefje))
Het is niet gebruikelijk om een doopfeest zo uitgebreid te vieren. Maar wie het breed heeft, laat het breed hangen.

Ik ben weer student!

Joepie! Ik heb weer een studentenkaart! Vandaag (donderdag 14 mei) ben ik naar Panepistimio geweest. Dit is de universiteits campus. In juni en juli ga ik een intensieve summercourse Griekse moderne taal doen aan de Faculteit 'Filisofiki'. De lessen zijn van maandag tot vrijdag van 9 tot 1 uur.

De campus is aan de andere kant van de stad. Eerst moet ik met de metro en daarna met de bus. Donderdag ben ik bij Akademia opgestapt. Na 50 meter stond de bus een kwartier stil. Het was 30 graden en de airco wordt nog niet gebruikt dus ik hield me goed vast aan de stang naast me. Het stond helemaal vast...er werd gestaakt en de ME had de straat voor ons afgezet. De buschauffeur stapte woedend uit en na wat over en weer geschreeuw met de politieagent mocht onze bus er gelukkig door. In het vervolg stap ik ergens anders op de bus. In het centrum worden regelmatig straten afgesloten wegens stakingen.

Aangekomen op de campus kennis gemaakt met een jongen en meisje (ik schat ze 18 jaar) uit Sierra Leone die ook Griekse lessen volgen. Ik verheug me op de lessen en ben nieuwsgierig naar mn toekomstige medestudenten. Het schijnt dat hier de beste feesten gegeven worden.
9 juni is de placement test en daarna beginnen de lessen.

Eerste bad in de zee

Geen betere dag dan de heetste dag van de week om naar het strand te gaan. Porto Rafti is een klein uur rijden. Rond 4 uur waren we op het strand. We hebben zelfs gezwommen! "Ha re Hellada!", zeggen de Grieken met recht. Het is half mei en we zitten op strand!

Andere niet-Grieken

Er zijn volgens een Griekse mop twee soorten mensen. De ene soort is Grieks. De andere soort wil Grieks zijn.

Via Facebook had ik een paar meiden gevonden die ook net in Athene zijn komen wonen en een groep genaamd 'foreign girls in Athens'. Niet dat Griekse mensen niet sociaal zijn. Maar het is leuk om je ervaringen te delen met andere nieuwkomers in deze stad.

Maandag 11 mei was er een activiteit van de facebook groep. In Kolonaki (een wijk in het centrum waar veel expats wonen) in café Bohême een buffet met Griekse hapjes en wijn. De opbrengst gaat naar een vrijwilligers organisatie die dagelijks 100 zwerfkatten in Athene voert en ze steriliseert. Voor zwerfhonden wordt gezorgd door de gemeente Athene (sterilisatie).

Uiteindelijk ben ik in m'n eentje naar het diner gegaan. Vooral veel Engelse vrouwen die al 15 jaar in Athene wonen en getrouwd zijn met een Griek. Een Argentijnse diplomate, Amerikaanse nanny en een Letse van mijn leeftijd met baby, Linda. Na wat witte wijn, gingerita's en fruttini's was ik netjes om half twaalf bij de metro waar Filippos me ophaalde.

Met de andere drie hebben we via facebook afgesproken een keer af te spreken.

De dagen vliegen voorbij

De dagen zijn weer voorbij gevlogen. Ik had uiteindelijk een uitnodiging voor een receptie op de ambassade op Koninginnedag. Na het nieuws uit Nederland te hebben gehoord, ben ik ervan uitgegaan dat het niet doorging. David is een paar dagen op bezoek geweest en dat was heel gezellig. Filippos kon helaas geen vrij krijgen dus David en ik zijn samen op pad gegaan en hebben heerlijk de toerist uitgehangen. Verder ben ik bezig om wat eigen gemaakte kunst voor op de muren in de woonkamer te maken (zie fotos)

Zaterdagavond was er een feestje ter ere van ons nieuwe huis. We hebben een tv cadeau gekregen! Van het Pirate en Hellas bier gingen we later over naar de Ouzo. Die smaakte goed samen met de zelf-afbak-mini-tiropita (kaas pita) uit de oven. Rond 1 uur 's nachts zijn we naar binnen verhuisd omdat het te koud was om nog buiten te zitten. Veel Grieken schreeuwen met passie hun longen uit hun lijf, ook Filippos vrienden. Mijn nieuwe laptop produceert redelijk wat volume, maar de muziek was niet meer te horen :) Het ging nog een tandje harder toen het onderwerp om 4 uur 's nachts! op politiek was uitgelopen (we hebben zowel anarchisten als communisten in onze vriendengroep). Ik kan er wel om lachen.

Bij Filippos werk heeft een straatkat 4 kittens gekregen. De katten worden gevoed maar leven op straat. De moeder laat zich aaien en de katjes heb ik ook al vast gehad. Misschien als ze wat ouder zijn dat we er een adopteren :)

Zondagavond had ik een soort van sollicitatiegesprek bij een kleine boutique in Plaka ( toeristische wijk onder de Acropolis). Helaas was mijn Grieks nog onvoldoende om de voornamelijk Griekse klandizie te woord te kunnen staan. Vrijdagochtend heb ik een afspraak op de Nederlandse Ambassade om het te hebben over een baan voor mij in de kunst- en cultuursector in Athene. Hopelijk helpt het me op weg om wat mensen te leren kennen. Nog meer als in Nederland moet je het van je netwerk hebben.

Dinsdag en woensdag was Filippos vrij. Of, beter gezegd, hij werkt dan niet in 'Aroma' maar is de hele dag druk met sollicitatiegesprekken.

Gisteren hebben we bij tia Maria (tante Maria) zelfgemaakte pizza gegeten en kregen we 3 kilo sinaasappelen, citroenen, een groot blok feta en eieren uit het dorp mee.

Vandaag ben ik mee geweest naar verschillende instanties. Ze kicken in Griekenland op formaliteiten, stempels en handtekeningen. Als je in Griekenland papieren nodig hebt, doe je er goed aan je pak aan te doen. Hoe netter je gekleed gaat des te beleefder de ambtenaren hier zijn. Niet-Grieks zijn helpt ook :) Verder is het net als in Nederland is een kwestie van een nummertje trekken en op je beurt wachten. Ik had een boek meegenomen over Internationaal cultuurbeleid dus vermaakte me prima ;)

Eerste bericht vanuit Athene

Haha! Het heeft even geduurd.. maar hier dan eindelijk een bericht vanuit mijn nieuwe huis in Athene. Die prachtige hectische stad achter de Griekse duinen. Ik mis mijn fiets. Maar de flitsende metro op een steenworp afstand maakt veel goed. In 10 minuten ben je in het centrum en het huis zelf is een oase van rust. Wat wil je nog meer?! Qua integratie heb ik me in het vliegtuig voorgenomen om me koste wat kost vanaf het begin zoveel mogelijk aan te passen aan de Griekse cultuur. Ook qua tempo! Dus: Ligo..ligo.. beetje bij beetje, mañana mañana.

Het is hier nog geen zomer. Ik ben zelfs verkouden! Maar ik zal waarschijnlijk met weemoed aan deze frisse bewolkte dagen terugdenken wanneer de Atheense hitte me bekruipt. Achter ons huis hebben we een heerlijke binnenplaats. Een ware luxe als je je bedenkt dat veel Grieken slechts een balkon (maar ook een tweede huis in the countryside) hebben. In de ochtend staat er wat zon en ik verheug me op het s'avonds tot laat buiten zitten.

Afgelopen weekend was het hier pasen en zijn we naar Noord-Griekenland afgereisd. In het dorp van Filippos wordt nog gezongen in de kerk. Mijn Grieks was al zo goed dat ik de oom en tante van Filippos complimenteerde met hun mooie zang door te zeggen dat ze 'mooi hadden gegild'. Ze konden mijn poging waarderen en vredig liepen we met een kaarsje in ons hand naar huis. Nadat het lam op zondag uren aan het spit heeft gedraait mag iedereen met zn handen komen eten. Van alle huisgemaakte tsipouro (van druiven), honing, olijfolie en brood gingen we als bolletjes terug naar Athene.

Het programma voor de komende maanden is een baan vinden en Grieks leren. Vandaag stuur ik mijn CV naar een kennis die bij Apple werkt. Daar kan ik waarschijnlijk zonder Grieks aan de slag.
In mei ga ik aan de zelfstudie m.b.v. mijn NHA cursus. Het beginners gedeelte is niet zo moeilijk. In juni hoop ik dan als gevorderde een intensieve cursus Griekse taal bij de American Hellenic Union te doen.

Komende zaterdag hebben we een housewarmingsfeestje. De dresscode is 'hot'. Ik heb bij het grofvuil een grote houten tuinbank weggesleept die ik vandaag een nieuw kleurtje ga geven. Het is qua integratie ongepast om zaken bij het grofvuil weg te halen. De termen marktplaats, kringloopwinkel, tweedehands moet ik nog introduceren. Maar ik kan hier tenminste al mn creativiteit volledig benutten.

Laatste dag NFPK +!

Vandaag was dan echt de laatste dag. Morgen kijk ik met plezier terug op mijn tijd bij het Fonds. 17 maart vlieg ik naar Athene om te beginnen met de zoektocht naar een baan, cursus grieks en dat antieke huis met groot balkon, zwembad en natuurlijk 4 logeerkamers voor al het bezoek.
Bedankt alle collega's van het Fonds voor het mooie aandenken! Ik zal het met trots dragen!