Ghuisdier in the ghome

We lopen al een tijdje met een huisdierwens, maar kunnen niet beslissen wat voor een. Een kat? Een kanariepiet? Een kip uit het dorp? Afgelopen weekend werd de keuze voor ons gemaakt. Het is een gekko geworden. S' avonds komt ie uit z'n schuilplaats achter de petroleumtank in de tuin. Hij maakt dan gekke geluidjes. "gekko, ggggekko". Ik herinner me van vroeger dat gekko's van zuurstokken houden. De supermarkt hier verkoopt die niet. Gelukkig vindt onze gekko chup-a-chup's ook lekker. We zijn erg blij met hem (of haar).

Het mysterie van het 'slechte oog'

Maandag is het na de eerste hitte van 35 graden eindelijk een beetje afgekoeld. Twee nachten slecht geslapen. Dinsdag zou ik naar een groot winkelcentrum 'The Mall' met drie meiden die ook net in Athene zijn komen wonen. S' ochtends werd ik helaas wakker met een knallende koppijn. Waarschijnlijk het weer, vermoeidheid, op slippers lopen, etc. Na een 500mg paracetamol superbruistablet werd het niet veel beter. Ik was ook misselijk en kon eigenlijk niet veel anders dan zo weinig mogelijk bewegen. Dat gaat dus moeilijk als je met de metro naar een winkelcentrum gaat :)
S' middags was het nog niet over en ik had echt het gevoel dat m'n hoofd uit elkaar zou knallen. Gelukkig kreeg Filippos een ingeving. Hij was aan het werk in de bar en belde de vriendin van z'n vader. Ik had heel erg veel 'slecht oog'?! Iemand is dan onbedoeld jaloers op je...(Oooh Ryanne zit in Athene, daar is het lekker weer, daar is het heel tof, etc) :) (ik snap het hoor en hou nog steeds evenveel van jullie)
Van Dimitra (die ergens aan de andere kant van Athene is) kreeg ik de opdracht om al m'n kleren uit te trekken (inclusief ondergoed) en nieuwe/andere dingen aan te trekken. Één kledingstuk, m'n t-shirt, moest ik binnenstebuiten aantrekken om de negatieve energie af te weren. Ondertussen zou Dimitra spreuken zeggen om het slechte oog bij me weg te halen.
Nog twee telefoontjes. Ik had het heel erg, ze moest er van huilen en of ik wel nieuwe kleding had aangetrokken?! :) Het hielp gek genoeg wel. Of... ik ging me in ieder geval na een uur beter voelen...
Ik hou jullie op de hoogte van...'het slechte oog'

Samen weekend

Hah... Filippos werkt zaterdag en zondag niet meer in de bar dus we hebben eindelijk samen weekend!! Ik heb natuurlijk altijd weekend op dit moment, maar nu kunnen we samen doen alsof we vakantie hebben :) Zaterdag zijn we naar de grootste markt in onze wijk gegaan. Aan de late kant, rond een uur of twee en de zon hoog aan de hemel, was het onder de oranje zeilen niet te harden zo heet. Grote hopen met kleding ('olla tria evro' - vertaal zelf maar :)) van kleine polyester shirtjes tot extra large bloemetjes outfits voor Griekse oma's. Bij een stalletje verkochten ze mooie jurkjes met print van zijde en katoen, maar toen was Filippos geduld al op :) Misschien ga ik hier een keer een zomers jurkje kopen. (jahaaaah ik weet dat ik gezegd heb geen kleding te kopen dit jaar :P)


Een paar straten verder wordt ook groente en fruit verkocht. Het is aardbeienseizoen en nou, nou ook de appels liggen er vandaag weer aardig bij. Aardappelen, brocolli, kiwi's en natuurlijk niet te vergeten de tomaten en komkommer voor de traditionele Griekse salade met feta en olijven.

Pff.. ik heb dorst en ben uitgeput van de hitte (35C). We kopen een flesje water en twee bougatsa (soort pudding broodjes) en gaan naast twee bangladeshi's die keukenshorten verkopen op de stoep zitten om even bij te komen. Op dit soort momenten wens ik dat ik een fiets heb. Om heerlijk met al die plastic puutjes aan mn stuur en de koelte van de wind om me heen door de brandende zon naar huis te fietsen.

Zondag zijn we voor het echte vakantiegevoel naar Kineta Beach geweest, 45 minuten buiten Athene. Voor de drukte weer naar huis om met de hele familie bij tia Maria te eten:)

Greek business is Greek business

Verwacht als je in Griekenland gaat werken dat er af en toe kometen voorbij zullen vliegen...
Personen die niet om hun kwaliteiten je voorbij schieten, maar omdat ze de connectie hebben...

Een paar weken terug had Filippos een baan aangeboden gekregen. Gefeliciteerd, dit betalen we, werktijden zeer goed, deze papieren hebben we nodig om het contract te maken. Een week later werd er gebeld dat de baas terug zou komen uit het buitenland en dat die Filippos ook nog even wou zien. OK. Filippos gaat er dinsdag heen. Sorry, de vacature is vervuld. We hebben iemand via een connectie aangenomen (achterlijke neefje of scharrel van de baas). Sorry, sorry, sorry dat je je huidige baan hebt opgezegd en een andere baan hebt geweigerd. Tja, er was nog geen contact getekend en zo schijnt het hier wel vaker te gaan. Maar niemand had dit verwacht. Sorry voor mn taalgebruik maar ik vind het grote schoften!

De dagen daarna moesten we even bijkomen. We waren bijna een week bezig geweest met die papierhandel die vanuit alle delen van Griekenland bij elkaar gehaald moest worden. En we waren opgelucht dat Filippos eindelijk een goed betaalde functie had gevonden!! Shock! Is het dit een grap ofzo?
Vol goede moed is Filippos verder gegaan met andere sollicitaties om voor de zomer nog een baan te vinden. Vanaf half juni ligt het plat. Ik lig af en toe nog snachts wakker om die achterlijke lui te vervloeken! :)

Doopfeest

Zondag ben ik naar een doopplechtigheid geweest van een dochter van de beste vriendin van de tante van Fililppos, tia Maria :) Dopen in Griekenland is heel gebruikelijk ( toen ik er naar vroeg wist niemand iemand die niet gedoopt is) en het gaat íets anders dan in Nederland.
Filippos moest werken dus die kon helaas niet mee. In onze beste outfit gingen we naar een van de groene buitenwijken van Athene. De doop vindt plaats in de kerk door een priester. De hele kerk stond vol met mensen en het betreffende jongetje was anderhalf jaar oud. Ik weet niet wat er precies gezegd wordt, maar het duurt even en dan wordt het kindje geheel uitgekleed. Het geheel is best een opgave. Een grote peuter weegt al snel een paar kilo. Het kind wordt omhoog gehouden terwijl de priester overal olie op smeert (overal!). Dat is niet leuk als je klein bent en er niets van snapt. De priester neemt het kind over en zet het in een zilveren bad met (wei?) water en dompelt het drie keer helemaal onder met hoofd en al. Vervolgens wordt het kind (hikkend en snikkend) in de armen van de peetmoeder gelegd en wordt het helemaal ingewikkeld in een grote handdoek.

Daarna ben ik de kerk uitgelopen. Ik vond het zo zielig van dat jongetje dat ie helemaal onder gedompeld werd! Het lijkt haast een traumatische ervaring. Daarna kregen we allemaal een lintje met een kruis, een doosje met trouwpepermunt en een bakje profiterol (chocopudding met een soesje erin).

Na de hele plechtigheid in de kerk waarbij de moeder nog 3 keer moet knielen voor de peetmoeder voordat ze het kind weer terugkrijgt, gingen we naar een luxe resort in de coutryside.
Haha wat een lol wanneer je je auto afgeeft aan een jongen om hem voor je weg te zetten. Kom je aanrijden met je Atos (kleine zwarte vierdeurs auto) en dan zeg je dat je je porsche liever zelf parkeert :) Nadat onze tafelnummers zijn toegewezen, schreden we naar onze plek om daar te genieten van de smarties op tafel, heerlijke mini loempia en kinderen die op het springkussen te keer gaan. Buffet en tra la la dansen in een kringetje.

Jammer dat ik mn bikini niet aan had anders had ik wel even het zwembad willen testen :)
Op de foto's zie je naast mij ook Aspasia (zusje van Filippos) Varvarra (nichtje) en Leonidas (neefje))
Het is niet gebruikelijk om een doopfeest zo uitgebreid te vieren. Maar wie het breed heeft, laat het breed hangen.

Ik ben weer student!

Joepie! Ik heb weer een studentenkaart! Vandaag (donderdag 14 mei) ben ik naar Panepistimio geweest. Dit is de universiteits campus. In juni en juli ga ik een intensieve summercourse Griekse moderne taal doen aan de Faculteit 'Filisofiki'. De lessen zijn van maandag tot vrijdag van 9 tot 1 uur.

De campus is aan de andere kant van de stad. Eerst moet ik met de metro en daarna met de bus. Donderdag ben ik bij Akademia opgestapt. Na 50 meter stond de bus een kwartier stil. Het was 30 graden en de airco wordt nog niet gebruikt dus ik hield me goed vast aan de stang naast me. Het stond helemaal vast...er werd gestaakt en de ME had de straat voor ons afgezet. De buschauffeur stapte woedend uit en na wat over en weer geschreeuw met de politieagent mocht onze bus er gelukkig door. In het vervolg stap ik ergens anders op de bus. In het centrum worden regelmatig straten afgesloten wegens stakingen.

Aangekomen op de campus kennis gemaakt met een jongen en meisje (ik schat ze 18 jaar) uit Sierra Leone die ook Griekse lessen volgen. Ik verheug me op de lessen en ben nieuwsgierig naar mn toekomstige medestudenten. Het schijnt dat hier de beste feesten gegeven worden.
9 juni is de placement test en daarna beginnen de lessen.

Eerste bad in de zee

Geen betere dag dan de heetste dag van de week om naar het strand te gaan. Porto Rafti is een klein uur rijden. Rond 4 uur waren we op het strand. We hebben zelfs gezwommen! "Ha re Hellada!", zeggen de Grieken met recht. Het is half mei en we zitten op strand!

Andere niet-Grieken

Er zijn volgens een Griekse mop twee soorten mensen. De ene soort is Grieks. De andere soort wil Grieks zijn.

Via Facebook had ik een paar meiden gevonden die ook net in Athene zijn komen wonen en een groep genaamd 'foreign girls in Athens'. Niet dat Griekse mensen niet sociaal zijn. Maar het is leuk om je ervaringen te delen met andere nieuwkomers in deze stad.

Maandag 11 mei was er een activiteit van de facebook groep. In Kolonaki (een wijk in het centrum waar veel expats wonen) in café Bohême een buffet met Griekse hapjes en wijn. De opbrengst gaat naar een vrijwilligers organisatie die dagelijks 100 zwerfkatten in Athene voert en ze steriliseert. Voor zwerfhonden wordt gezorgd door de gemeente Athene (sterilisatie).

Uiteindelijk ben ik in m'n eentje naar het diner gegaan. Vooral veel Engelse vrouwen die al 15 jaar in Athene wonen en getrouwd zijn met een Griek. Een Argentijnse diplomate, Amerikaanse nanny en een Letse van mijn leeftijd met baby, Linda. Na wat witte wijn, gingerita's en fruttini's was ik netjes om half twaalf bij de metro waar Filippos me ophaalde.

Met de andere drie hebben we via facebook afgesproken een keer af te spreken.

De dagen vliegen voorbij

De dagen zijn weer voorbij gevlogen. Ik had uiteindelijk een uitnodiging voor een receptie op de ambassade op Koninginnedag. Na het nieuws uit Nederland te hebben gehoord, ben ik ervan uitgegaan dat het niet doorging. David is een paar dagen op bezoek geweest en dat was heel gezellig. Filippos kon helaas geen vrij krijgen dus David en ik zijn samen op pad gegaan en hebben heerlijk de toerist uitgehangen. Verder ben ik bezig om wat eigen gemaakte kunst voor op de muren in de woonkamer te maken (zie fotos)

Zaterdagavond was er een feestje ter ere van ons nieuwe huis. We hebben een tv cadeau gekregen! Van het Pirate en Hellas bier gingen we later over naar de Ouzo. Die smaakte goed samen met de zelf-afbak-mini-tiropita (kaas pita) uit de oven. Rond 1 uur 's nachts zijn we naar binnen verhuisd omdat het te koud was om nog buiten te zitten. Veel Grieken schreeuwen met passie hun longen uit hun lijf, ook Filippos vrienden. Mijn nieuwe laptop produceert redelijk wat volume, maar de muziek was niet meer te horen :) Het ging nog een tandje harder toen het onderwerp om 4 uur 's nachts! op politiek was uitgelopen (we hebben zowel anarchisten als communisten in onze vriendengroep). Ik kan er wel om lachen.

Bij Filippos werk heeft een straatkat 4 kittens gekregen. De katten worden gevoed maar leven op straat. De moeder laat zich aaien en de katjes heb ik ook al vast gehad. Misschien als ze wat ouder zijn dat we er een adopteren :)

Zondagavond had ik een soort van sollicitatiegesprek bij een kleine boutique in Plaka ( toeristische wijk onder de Acropolis). Helaas was mijn Grieks nog onvoldoende om de voornamelijk Griekse klandizie te woord te kunnen staan. Vrijdagochtend heb ik een afspraak op de Nederlandse Ambassade om het te hebben over een baan voor mij in de kunst- en cultuursector in Athene. Hopelijk helpt het me op weg om wat mensen te leren kennen. Nog meer als in Nederland moet je het van je netwerk hebben.

Dinsdag en woensdag was Filippos vrij. Of, beter gezegd, hij werkt dan niet in 'Aroma' maar is de hele dag druk met sollicitatiegesprekken.

Gisteren hebben we bij tia Maria (tante Maria) zelfgemaakte pizza gegeten en kregen we 3 kilo sinaasappelen, citroenen, een groot blok feta en eieren uit het dorp mee.

Vandaag ben ik mee geweest naar verschillende instanties. Ze kicken in Griekenland op formaliteiten, stempels en handtekeningen. Als je in Griekenland papieren nodig hebt, doe je er goed aan je pak aan te doen. Hoe netter je gekleed gaat des te beleefder de ambtenaren hier zijn. Niet-Grieks zijn helpt ook :) Verder is het net als in Nederland is een kwestie van een nummertje trekken en op je beurt wachten. Ik had een boek meegenomen over Internationaal cultuurbeleid dus vermaakte me prima ;)